W labiryncie przygodnych ludzi i dzieł spotkałam wiersz Jarosława Klejnockiego zadedykowany Marcinowi Świetlickiemu. Piękny ten utwór posyłam śladem meta-fizycznym za Januszem Lewandowskim – poetą obrazu.

Jarosław Klejnocki

***

Marcinowi Świetlickiemu na 60 urodziny

Jeszcze niedawno Jakiś tydzień temu byliśmy młodymi
dwudziestoletnimi poetami Antyszambrowaliśmy u
Mistrzów Albo szliśmy swoją drogą Niektórzy przez wertepy
i chaszcze Na przekór wytyczonym gościńcom

Minęło kilka dni i już nadszedł wieczór Późna pora nietoperzy
Zaburzeń wzroku Chwil samotności nad szklaneczką z czymś
mocniejszym Nasze żaglowce z korzennymi przyprawami
tymczasem odpłynęły Kupcy bławatni udali się na wschód
ku nowym przygodom i zyskom

Księgi zamknięte A ktoś już teraz przygotowuje się by
wyłączyć słońce i księżyc gdy nadejdzie pora rozstania
Nieuniknione zerka na nas z coraz większym pożądaniem
Jego głód wyostrza się

Nie śpiewam piosenki końca Śpiewam piosenkę radości
Gdyby to co zrodzone w czasie miało istnieć wiecznie
byłoby nieznośne i nie do zaakceptowania

 Śledź uważnie lot nietoperzy Wędrówki kupców
na gpesie Los ksiąg skazywanych na przemiał Zasiadaj
codziennie przed kartką papieru albo jasnym ekranem
i dawaj znać wszystkim że po to zdarza się słowo by
nieliczni nie spali spokojnie

Galeria Sztuki Współczesnej w Platerowie jest posiadaczem kilku olejnych opowieści Janusza o niepokojących horyzontach, zadumanych pajęczynach i ezoterycznych niepewnościach.

To dla Stowarzyszenia i jego środowiska wielkie bogactwo . Każdego dnia mamy szansę na poruszenie myśli i wyobraźni, na zapuszczenie się w aberracje mielizn codzienności .

Tubalny głos Janusza brzmi proroczymi trydami pośród nieuniknionych bezkresów.

Jesteśmy wdzięczni Januszowi za obrazy i opowieści. Mamy je na wyciągnięcie ręki. Dla nas „pora rozstania” jeszcze nie nadeszła.

md.